Instructional rounds – samenwerken rondom basisvaardigheden

Hoe zouden we scholen kunnen laten samenwerken als het gaat om basisvaardigheden (rekenen)? We bespreken het principe ‘instructional rounds’ in relatie tot ‘lesson study’, ‘ professionele leergemeenschap’, ‘netwerk rekencoordinatoren’, e.d.

Hoe zouden we scholen kunnen laten samenwerken als het gaat om basisvaardigheden (rekenen)?

Veel scholen en docenten willen graag hun aanpak van (basis)vaardigheden verbeteren. Ze willen daarbij graag afstemmen met directe collega’s, experts, e.a. Door ‘groepjes’ (‘rounds’) samen te stellen kun je aan de praktische vraag werken, maar ook enigszins reflecteren op de gekozen werkwijze (praktijkonderzoek). Hoe zou je dat kunnen organiseren, regionaal en landelijk?

Op de Panama-conferentie 2023 discussieerden ongeveer 50 mensen over dit onderwerp, toegespitst op rekenvaardigheden in de basisschool. Deze discussie is actueel omdat veel scholen in het kader van het Masterplan basisvaardigheden op zoek zijn naar hoe ze dit georganiseerd krijgen. Er werd wat structuur gelegd in de discussie door gebruik te maken van de Denkhoeden-discussie-werkvorm.

Zou het principe ‘instructional rounds’ kunnen helpen?

In 2011 verscheen in Amerika het volgende boekje:
Instructional rounds in education. A network approach to improving teaching and learning. Zie Wikipedia. Samengevat:
Wanneer leerkrachten instructierondes houden, richten ze zich op waarom een praktijkprobleem schoolbreed blijft bestaan – en op wat ze eraan kunnen doen.
Instructierondes zijn een gedisciplineerde manier voor leerkrachten om samen te werken aan het verbeteren van de instructiekern van een school. De praktijk combineert drie gemeenschappelijke elementen van verbetering: klasobservatie, een verbeterstrategie en een netwerk. Instructierondes verschillen van supervisie en evaluatie doordat mensen die rondes doen zelf ook iets leren. Het gaat niet om het “repareren” van individuele leerkrachten. Rondes gaan eerder over het begrijpen van wat er in de klas gebeurt, hoe wij als systeem die effecten veroorzaken en hoe we dichter bij het produceren van het leren kunnen komen dat we willen zien. Het proces van het doen van rondes bestaat uit het verzamelen van een groep collega’s die na verloop van tijd samenkomen, het definiëren van een praktijkprobleem, het bezoeken van klaslokalen in kleine groepen, het nabespreken van de observatie, het identificeren van de volgende werkniveaus en het opbouwen van de kennis en vaardigheden van de groep over dat werk.

Dit principe kan krachtig werken als het goed gestut wordt in de schoolorganisaties die er bij betrokken zijn.

Uitgangspunten voor een dergelijke samenwerking

• Je gaat van ‘slechts een enkele scholingsbijeenkomst met een expert’ naar meer duurzame samenwerking in de regio (en landelijk)
• Kijk uit voor een ’top-down’-benadering bij een dergelijke netwerk-aanpak. Zoek de samenwerking op met al aanwezige netwerken. Er zit op dit punt veel know-how bij de cursussen rekencoordinator op de diverse plekken, Begeleidersnetwerk rekenen en bij de
  NVORWO.
• Zoek de expertise van de pabo’s, bijv. samenwerkend binnen het LPNPO
• Wees soms niet te rigide met het ‘slechts’ kijken naar 1 basisvaardigheid (rekenen-wiskunde). Durf naar combinaties te kijken (bijv. met burgerschap, met digitale geletterdheid, met wetenschap en technologie, e.d.).

Verwijzingen

• City, E. A., Elmore, R. F., Fiarman, S. E., & Teitel, L. (2011). Instructional rounds in education. A network approach to improving teaching and learning. Harvard Education Press.
• Basisteams voor ondersteuning basisvaardigheden